اهمیت داشتن نقشی موثر و کارا در محیط کاری
برای اینکه موضوع به خوبی قابل درک باشد در همین ابتدای سخن از مثالی برای روشن برای واضحتر شدن قضیه کمک میگیرم. فرض کنید که محمد و صادق هر دو بایکدیگر در رشتهی مدیریت بیمه تحصیل کرده و با معدلی تقریبا مشابه فارغالتحصیل میشوند. با گذر زمان هر دو به بازار کار وارد شده و فرض بگیریم که مشاغلی مشابه در یک شرکت مییابند. اما پس از پنج سال محمد توانسته با ترقی کردن به یک مدیر میانی در حوزه کاری خود تبدیل شود در حالیکه صادق همچنان کارشناس بیمه باقی مانده است. چنانچه فاکتورهایی همچون روابط، شانس و … را کنار بگذاریم به نظر شما چه اتفاقی در این بین افتاده است؟ مشکل کار کجاست؟
در چنین مواردی اکثر کارمندان مانند صادق مافوق خود را سرزنش کرده و آنها را مقصر میدانند. به احتمال زیاد صادق که گمان میکند حق او در این محیط کاری ضایع شده است شروع به جستجو برای یافتن شغلی جدید میکند. ولیکن از دیدگاه یک مدیر تفاوت در میان کارمندانی که در شغلهای خصوصی پیشرفت قابلتوجهی میکنند در میزان کارایی آنها است. به احتمال بسیار بالا محمد کارمندی وقتشناس و فعال است که تمام جوانب و جزییات کار را در نظر داشته و وظایف خود را در کوتاهترین زمان به نتیجه میرساند. چنین افرادی در میان مراجعین به شرکت نیز از محبوبیت ویژهای برخودار هستند بهگونهای که بسیار کمتر به تعویض شغل و پیوستن به گروههای کاری جدید فکر میکنند.
اگر کارمندی مانند صادق باشید که دایم سعی در مقصر دانستن روسا دارد و تنها به سر کار میآید تا حقوق ماهیانه خود را دریافت کرده و امورات زندگی را بگذارند، به شما قول میدهم که در تمام محیطهای کاری مسالهای آزاردهنده از سوی مدیران خود مشاهده خواهید کرد و از تغییر محیط کاری خود نتیجهی مطلوب را نخواهید گرفت. اما مهمترین نکات برای داشتن نقشی پررنگ در فضای کاری چه هستند؟
مهم نیست که چه اتفاقاتی روی میدهد، همواره سعی کنید که که محوریت و اصل امور را دنبال کرده و در مدت زمان معین با کیفیتترین نتایجی که در توان شماست را به کارفرمای خود تحویل دهید. تضمین میکنم که در بلندمدت نتیجه این رفتار حرفهای را خواهید دید. مشکلات همیشه وجود دارند اما شما بایستی راهحلی درخور را برای حل آنها بیابید و بدانید که هیچکس جز خود شما پاسخگوی وظایفتان نخواهد بود. ضربالمثل کهن ایرانی بدین نکته اشاره میکند که چشم میترسد اما کار را دست انجام میدهد. پس با دلهره و استرس به حجم و سختی وظایف نیندیشید. همیشه درکی صحیح داشته باشید که کدام وظایف در اولویت هستند و ابتدا همین وظایف را به سرانجام برسانید. نگذارید دیگران فکرکنند که شما ظرفیت لازم برای به چالش کشیدن خود را ندارید.
همیشه یک نکته را به خاطر بسپارید که شما حقوق خود را از تقاضاکنندگان کسبوکارتان برای انجام دادن و تحویل به موقع کارها دریافت میکنید، اگر شما وظایفتان را به موقع انجام ندهید در نتیجه شرکت شما درآمدی برای پرداخت دستمزد شما عایدش نخواهد شد و به مرور مشتریهای خود را از دست خواهید داد. همواره مدت زمان موجود برای انجام کارهای خود را به خوبی برآورد کنید و از این زمان موجود استفاده بهینه را ببرید. سعی کنید در تیم کاری خود انگیزه وظیفهشناسی و روحیه کار تیمی را ایجاد کرده و به آنها باورهای کاری خود را القا کنید.
اهداف معین و واضحی را برای مسیر شغلی خود در نظر داشته باشید و چنانچه از جزییات مسالهای اطلاعات دقیق ندارید، سریعا از دیگران کمک و راهنمایی بجویید. تمام این اعمال وقتشناسی شما را نشان میدهد. همواره سعی کنید که سر وقت در محیط کاری خود حاضر شوید، برای روز خود برنامه داشته باشید. کارها را به آینده موکول نکنید و سر وقت نیز از کار دست بکشید. رعایت چنین نکاتی نه تنها شما را به یک کارمند حرفهای و خوشآتیه تبدیل میکند بلکه باعث میشود استرس بسیار کمتری در زندگی و کار خود احساس کنید.
ماهنامه معیشت، شماره ۴۶، شهریور ۱۳۹۷
اشتراک ماهنامه
یک دیدگاه