خوانندگان عزیز، کار امروز را به فردا موکول نکنیم. کاری که قرار است انجام بدهیم در زمان خودش به‌نحو احسن انجام بدهیم.
خیلی از مردمِ ما روز شنبه و اول ماه را خراب کرده‌اند؟
شاید بپرسید چرا!
به‌دلیل این‌که ما ایرانی‌ها شروع هر کاری را به اول هر ماه یا شنبه موکول می‌کنیم و اول هفته یا سر ماه می‌رسد؛ اما خبری نمی‌شود و بازهم آن کار می‌ماند و درنهایت ما می‌مانیم و افسوس برای فرصت‌های ازدست‌رفته؛ مثلاً موقع امتحانات که می‌رسد و دقیقاً سر جلسه امتحان وقتی‌که سؤالات را می‌بینیم، می‌گوییم ای دل غافل! چه سؤالات راحتی، و اینجاست که با ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه خودمان صحبت می‌کنیم و این دوتا را به جان همدیگر می‌اندازیم، و آرزو می‌کنیم که ای‌کاش یک روز مهلت داشتیم و درس می‌خواندیم که بتوانیم سؤالات را جواب بدهیم و درحین امتحانات و پایان ترم تصمیم می‌گیریم که از اول ترم بعد شروع به مطالعه و درس خواندن کنیم. ترم شروع می‌شود و روز از نو؛ خبری از درس خواندن نیست. جلوتر می‌رویم و به خودمان می‌گوییم تازه اول ترم است و زمان داریم. به آخر ترم که می‌رسیم دنبال کپی کردن جزوه‌ایم و می‌گوییم زمان فرجۀ امتحانات مطالعه می‌کنیم. ناگفته نماند کلاس‌ها را هم با هماهنگی بقیۀ دانشجویان زودتر تعطیل می‌کنیم. امتحانات نزدیک است؛ اما خبری از آن تصمیم و اراده برای مطالعه نیست.
سه روز، دو روز، و یک روز قبل از امتحان شروع به درس خواندن می‌کنیم و نمی‌رسیم کل کتاب یا جزوه را بخوانیم و باعجله سر جلسۀ امتحان حاضر می‌شویم و این چرخه دوباره تکرار می‌شود و می‌گوییم ای‌کاش درس خوانده بودیم و باز دوباره تصمیم درس خواندن برای ترم بعد… و باز دوباره و دوباره.
خیلی از مردم کارها را در زمان خودش انجام نمی‌دهند و همین سر وقت انجام ندادن باعث می‌شود یا آن کار کلاً فراموش شود یا در دقیقۀ ۹۰ کار باعجله انجام شود و در بیشتر مواقع کار با بدقولی و تأخیر به مشتری تحویل داده می‌شود.
چند راه ساده وجود دارد که می‌توانیم با برنامه‌ریزی مفید جلوِ این کار را بگیریم:
استفاده از ماتریس آیزونهاور، و ماتریس وارن بافت
ماتریس آیزونهاور و وارن بافت به ما کمک می‌کند که بتوانیم به‌صورت روزانه، هفتگی، ماهانه، سالانه و حتی ۵ یا ۱۵ساله برنامه‌ریزی خود را مدیریت کنیم. اگر نتوانیم برای خودمان برنامه‌ریزی کنیم، دیگران برای ضمیر ناخودآگاه ما برنامه‌ریزی می‌کنند و به هدفشان می‌رسند. منظور از دیگران شامل دوستان، اعضای خانواده، افراد کوچه و خیابان، تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی و اخبار و رویدادهای دیگر است.
تغییر کردن و توسعۀ فردی
برای تغییر کردن هیچ‌وقت دیر نیست، اگر می‌خواهیم تغییر کنید، از همین الآن استارت تغییر کردن در زندگی یا کسب‌وکار را بزنید. قول می‌دهم با اجرای روش‌های گفته‌شده در این یادداشت‌ها صددرصد، تغییر پیدا خواهید کرد.
باید مانند عقاب بر فراز اتفاقات زندگی‌مان به پرواز درآییم و از بالای ابرها آن‌ها را مدیریت و رهبری کنیم. عقاب‌ها هنگامی‌که طوفان می‌شود، برخلاف همه که در جایی پنهان می‌شوند، برفراز ابرها به حرکت درمی‌آیند.
- همیشه درحال رشد باشیم و هیچ‌گاه متوقف نشویم. همیشه در حالت پیشروی باشیم و حتی لحظه‌ای به فکر ایستادن هم نباشیم چه برسد به عقب برگشتن.
رشد یک انتخاب هدفمند و ارادی است، پس باید برای آن برنامه داشته باشیم. رشد امروز تدارک فردایی بهتر است.
- از همین لحظه شروع کنیم. همین حالا انجامش بدهیم. چرا باید از همین لحظه شروع کنیم؟
چون رشد خودبه‌خود اتفاق نمی‌افتد. چون رشدِ امروز یعنی تدارک دیدنِ فردایی بهتر. چون رشدکردن مسئولیت ماست.
بیایید بیماریِ «یک روزی در آینده» را برای همیشه کنار بگذاریم و از همین امروز خودمان را موظف کنیم که توانایی‌های نهفتۀ خود را گسترش دهیم.
- تمرکزمان باید روی خودشکوفایی و بالندگی باشد، نه بر ارضای نیازها و خوشی‌های آنی.
خودشکوفایی به‌معنای گسترش توانمندی‌های نهانی ماست. خودشکوفایی سرنوشت ما را رقم می‌زند و در این مسیر با این‌که زمان‌هایی هست که احساس رضایتمندی و خوبی داریم، اما در همۀ اوقات این‌گونه نیست. احساس خوب محصول جانبی خودشکوفایی است، نه هدف آن.
- هیچ‌وقت به دستاوردهای کنونی قانع نباشیم. ریک وارن می‌گوید: «بزرگ‌ترین دشمن موفقیتِ فردا موفقیتِ امروز است».
مواظب باشیم به بیماری «مقصد» دچار نشویم.
ما باید مسیرگرا باشیم تا مقصدگرا؛ در این صورت است که دائم درحال رشد و پیشرفت خواهیم بود.
بُرد و موفقیت هم مانند باخت موقتی و گذراست و اگر بخواهیم همواره موفق باشیم، باید به رشد فردی خود ادامه دهیم.
- همواره یاد بگیریم. برای این‌که همواره درحال رشد باشیم، باید زمان‌هایی را به یادگیری اختصاص دهیم.
هنری فورد می‌گوید: «مشاهدات من گواه است که بیشتر افراد موفق از وقتی که دیگران تلف می‌کنند، به بهترین شکل سود می‌برند».
پس بیایید از امروز همیشه یک کتاب یا مجله همراهمان باشد تا در زمان‌هایی که منتظریم، به دانش خودمان اضافه کنیم. یا حتی می‌توانیم در شهر و پشت چراغ قرمز از نوارهای آموزشی استفاده کنیم.
فرانک کلارک می‌گوید: «بیشتر ما برای جبران آنچه امروز فراموش می‌کنیم، باید مطالب زیادی بیاموزیم».
فراگیری روزانه جوهر بی‌وقفۀ آموختن است.
- برای رشد فردی‌مان طرح‌ریزی کنیم. نایتینگل می‌گوید: «اگر کسی به‌مدت پنج سال و روزی یک ساعت برای کاری وقت صرف کند، در آن کار ماهر می‌شود». این گفته نشان می‌دهد که اگر به‌طور منظم و روزانه رشدکردن را تمرین کنیم، تا چه حد توانمند خواهیم شد و موفقیتمان بیشتر از زمانی است که کار را گه‌گاه به تأخیر بیندازیم و سپس برای جبرانش بتازیم.
- بهایش را بپردازیم. رشدکردن نیازمند نظم و انضباط است، اوقات فراغت ما را می‌گیرد، مجبور می‌شویم هزینۀ مالی کنیم و باید مدام با تغییرات مواجه شویم و خطر کنیم و گاهی رشدکردن فقط مستلزم تنهایی صرف است.
هزینه‌هایی که در این راه باید بپردازیم، گاهی ما را از رشد کردن منصرف می‌کند؛ اما یادمان باشد اگر امروز رشد نکنیم، فردا گزینه‌های محدودتری خواهیم داشت.
- دانش و آموخته‌هایمان را به عمل تبدیل کنیم.
چرا ما تغییر نمی‌کنیم؟ چرا درمقابلِ تغییر مقاومت می‌کنیم؟
ما تغییر نمی‌کنیم، چون برنامۀ زمان‌بندی شده‌ای برای رشدمان نداریم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون جست‌وجوی اشتباه می‌کنیم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون آموخته‌هایمان را به‌کار نمی‌گیریم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون کمالگرایم و می‌خواهیم همه‌چیز کامل شود، آن‌گاه شروع به تغییر کنیم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون به اثر مرکب رفتار اعتقاد نداریم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون مغروریم.
ما تغییر نمی‌کنیم، چون جاه‌طلب نیستیم و جسارت کافی را برای تغییر نداریم.
متفاوت بودن جسارت می‌خواهد.
برای این‌که آموخته‌هایمان را عملی کنیم، هروقت چیزی آموختیم، از خود بپرسیم این مطالب کجا، چه زمانی، و برای چه کسی مفید است و می‌تواند استفاده شود.
همچنین می‌توانیم با یادداشت‌برداری و مراجعه به آن‌ها، آموخته‌هایمان را اجرایی کنیم.
دکتر سیدسجاد موسوی
یک دیدگاه