چنان که بارها در مقالات پیشین اشاره شده است، بودجه‌بندی و برنامه‌ریزی برای تنظیم امور مالی گامی مهم در مسیر موفقیت است. این برنامه باید مدیریت پول شما را تسهیل کند و با ارائه تصویری دقیق و قابل اصلاح، مسیر اقدامات آتی را معین سازد. اما مساله آن جا است که تنظیم وتهیه بودجه صرفاً نخستین گام در مسیر یک بودجه‌بندی موفق است و گام بعدی، یعنی اجرا و پیاده‌سازی، بسیار دشوار و تعیین‌کننده است. درست است که شیوه جمع‌آوری اطلاعات و نگارش بودجه در مسیر اجرای آن تاثیر گذار است اما در حقیقت، اگر نتوانید گام دوم را به خوبی بردارید، تمام تلاش شما برای تنظیم بودجه بیهوده خواهد بود. چراکه در عمل هیچ اتفاقی در مسیر مدیریت بهتر پول صورت نگرفته است و باید بودجه نوشته شده را بی هیچ استفاده قاب کرده و به دیوار بیاویزید!
بودجه‌ای را طراحی نمایید که بتوانید به مفاد آن وفادار بمانید. شکست پیاپی در پیاده‌سازی برنامه مالی اعتماد به نفس و نیروی اراده شما را تضعیف می‌کند. از این رو باید پیش از آغاز اجرای بودجه، عوامل اصلی شکست‌های خود را شناسایی کرده و در مسیر طراحی و اجرا به آنها توجه داشته باشید. موارد زیر از جمله مهمترین عوامل ناکامی در پیاده‌سازی بودجه است و شناخت این موارد به شما کمک خواهد کرد به نحو دقیق‌تری بودجه‌بندی خود را به اجرا درآورید:
- در نظر گرفتن فرضیات غیرواقعی
بودجه معمولاً شامل ارزیابی مسیرهایی است که پول شما در حال حاضر به آنها سرازیر می‌شود و همچنین مسیرهایی که مایل هستید در آینده پول خود را در آنها هزینه کنید. اما اگر برای شناسایی و تعیین این مسیرهای هزینه‌ای واقع‌بینانه عمل نکنید، بودجه شما کاملا بی‌معنا و غیرقابل اجرا خواهد بود.
این گونه هدف‌گذاری غیرواقعی مواردی چون تخمین پایین و دستِ کم گرفتن میزان هزینه‌ها و یا پول مورد نیاز در بخش‌های گوناگون را در بر می‌گیرد. برای پرهیز از این دشواری باید هزینه‌های دوره‌ای خود را صادقانه و به صورت منظم اندازه‌گیری کنید تا از این طریق، اصلاح مناسب بودجه‌بندی میسر گردد. البته بخشی از هزینه‌های شما ثابت است و تخمین زدن آنها چندان پیچیده نیست، اما حتما باید در بودجه خود جایی را نیز برای هزینه‌های متغیر و غیرقابل پیش‌بینی در نظر بگیرید؛ چرا که در غیر این صورت، میزان واقع‌بینی بودجه کاهش خواهد یافت. فقدان واقع‌بینی به طور حتم به شکست اجرایی بودجه می‌انجامد.
- فراموش کردن مالیات یا عوارض
اغلب کسب و کارها ملزم به پرداخت میزان مشخصی از مالیات هستند و این امر کارمندان را نیز شامل می‌شود. به علاوه بخشی از دارایی‌های ثابت نیز مشمول عوارض گوناگون سالانه می‌شوند که گاهی پرداخت آنها ضرورت می‌یابد. از این رو باید در هر گونه بودجه‌بندی، میزان دقیق این هزینه‌ها نیز مشخص شود. در واقع بسیاری از افراد در فرآیند طراحی بودجه بر درآمدها یا دارایی‌های خود فارغ از کسری‌های مرتبط با مالیات و عوارض تکیه می‌کنند، در حالی که درآمد خالص آنها در نهایت رقمی کمتر از برآورد اولیه است. این مساله نیز به مانند بخش مربوط به هزینه‌ها، باعث وارد آمدن فشار بر بودجه طراحی‌شده و از کار افتادن آن می‌شود.
یک دیدگاه